عجایب باستانشناسی

عجایب باستانشناسی

مدجای کلمه ایست عبری که به سربازان ومحافظان فرعون اطلاق می شده .این وبلاگ برای کمک به ارتقای فرهنگ و تاریخ جهان نگاشته شده است
عجایب باستانشناسی

عجایب باستانشناسی

مدجای کلمه ایست عبری که به سربازان ومحافظان فرعون اطلاق می شده .این وبلاگ برای کمک به ارتقای فرهنگ و تاریخ جهان نگاشته شده است

کشف آرامگاه ملکه فراموش‌شده ۴۵۰۰ ساله مصری

کشف آرامگاه ملکه فراموش‌شده ۴۵۰۰ ساله مصری

گروهی از باستان‌شناسان جمهوری چک موفق شده‌اند آرامگاه یک ملکه مصری ناشناخته را که همسر«فرعون نِفِرفِره» است، بعد از ۴۵۰۰ سال از دل خاک بیرون آورند

به گزارش خبرگزاری فرانسه، مقام‌های مصری خبر فوق را روز یکشنبه، ۱۴ دی‌ ماه اعلام کردند. بر این اساس، آرامگاه این ملکه مصر باستان در منطقه ابوصیر بوده که مکان «شهر مردگان» پادشاهی کهن در جنوب غربی قاهره است، منطقه‌ای که به واسطه چندین هرم ساخته‌شده برای فرعون‌های پنجمین دودمان فراعنه‌ مصر باستان شهرت دارد. فرعون نِفِرفِره یکی از اعضای این دودمان بوده است.

ممدوح الدماطی، وزیر آثار تاریخی مصر، در بیانیه‌ای گفت که نام همسر فرعون نِفِرفِره پیش از این اکتشاف ناشناخته باقی مانده بود. با این حال، به گفته الدماطی، نام این ملکه فراموش شده «خِنتاکاوِس» است: «برای نخستین بار ما با نام این ملکه - که پیش از کشف آرامگاهش ناشناخته بود - آشنا شدیم.»

بدین ترتیب، نام رسمی ملکه تازه از خاک سربرآورده «خِنتاکاوِس سوم» خواهد بود، چراکه پیش از او دو ملکه به نام خِنتاکاوِس شناسایی شده بودند.

نام و نشان پیکر کشف شده در آرامگاه بر روی دیواره‌های این محل حک شده بود. به گفته الدماطی: «این اکتشاف به ما کمک خواهد کرد که با ابعاد جدیدی از دودمان پنجم فراعنه، و همچنین دودمان چهارم، آشنا شویم که شاهد ساخت اولین اهرام در این سرزمین بودند.»

میروسلاو بارتا، رئیس گروه اعزامی مؤسسه مصرشناسی از جمهوری چک، در توضیحاتی گفت که آرامگاه خِنتاکاوِس سوم در مجموعه آرامستان فرعون نِفِرفِره کشف شد: «به همین دلیل به این جمع‌بندی رسیدیم که این ملکه همسر نِفِرفِره است.»

یکی از مقام‌های رسمی وزارت آثار تاریخی مصر نیز گفت که آرامگاه مربوط به اواسط دوران زمامداری دودمان پنجم فراعنه (بین سال‌های ۲۹۹۴ - ۲۳۴۵ پیش از میلاد مسیح) بوده است.

باستان‌شناسان همچنین حدود ۳۰ عدد ظروف مختلف در محل آرامگاه یافتند که ۲۴‌ دست آنها از جنس سنگ آهک و چهار دست از جنس فلز مس بودند.  

منبع:Rf

شیردال تقلبی در موزه ملی !

شیردال تقلبی که یک سال پیش دولت آمریکا در دقیقه ۹۰ سفر دولتمردان ایران به آنها هدیه داد، در سکوتی معنادار و بدون هیچ اعتراضی به این حرکت تمسخرآمیز آمریکا علیه ایرانیان در کنجی از موزه ملی کشورمان به نشانه حسن‌نیت آمریکا به ایران در حال نگهداری است! محمدعلی نجفی، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مهرماه سال گذشته در حالی همراه رئیس‌جمهور راهی آمریکا شد که وعده از پیگیری بازگشت الواح هخامنشی که بیش از 70 سال پیش به بهانه ترجمه توسط مؤسسه شرق‌شناسی شیکاگو از ایران به امانت گرفته شده بود، می‌داد.
اما ششم مهر ماه سال 92 روزی که نجفی از آمریکا به ایران بازگشت شیئی را در پاویون فرودگاه رونمایی کرد به نام «شیردال»؛ ترکیبی از شیر و عقاب که موجودی افسانه‌ای است برای حفظ قدرت و سلامت پادشاهان. آن روز قدمت این شی‌ء‌ 2هزار و700 سال اعلام شد اما در همان روزها به دور از هر نگاه سیاسی که چه کسی و چه کشوری این شیء را به ایران اعطا کرده است تعدادی از باستان‌شناسان در همان نگاه اول، تقلبی بودن این شیردال را اعلام کردند.
ابهام در اصالت شیردال
به گزارش فارس، در همان روزها حتی شیردال، منتسب به مجموعه اشیای بدلی و تقلبی غار کلماکره لرستان خوانده شد. مجموعه‌ای که در آخر دهه 1360 به صورت اتفاقی توسط یکی از بومیان در این منطقه از لرستان کشف شد و به یغما رفت و امروز بخش‌هایی از این آثار حتی در موزه‌های لوور، بریتانیا و متروپولیتن وجود دارد که در اصالت اغلب آنها شک و شبهه است چون چندین برابر آثار مجموعه، بدل ساخته و روانه بازارهای عتیقه دنیا شد.
۲ هفته پس از این اقدام آمریکا و اظهارنظرهای کارشناسان داخلی و دفاعیات مدیران، «اسکار وایت ماسکارلا» کارشناس موزه متروپولیتن نیز پرده از راز این شیردال برداشت و گفت: «جامی که بتازگی توسط وزارت خارجه آمریکا دارای قدمت 2700 ساله تخمین زده شده و به ایران داده شده در واقع جعلی است و تاریخ ساخت آن به 1999 مربوط است».
جانمایی قیف‌ها همه چیز را لو می‌دهد
وی در مقاله‌ای که در سایت تبلت مگ منتشر شد آورده این جام شیردال به 3 قیف مجهز شده است که از نظر باستانی یکی از این سه قیف در جای نامربوطی قرار دارد اما در جهان مدرن درست است و این یک تلاش ناموفق توسط خالق مدرن آن است تا آن را شبیه به اشیای قدیمی ایرانی کند.
مشکل کوچکی به نام تقلبی بودن!
تبلت‌مگ به طعنه نوشته است: ما به ایران یک نشان باستانی دادیم که حسن‌نیت خود را نشان دهیم اما فقط یک مشکل کوچک وجود دارد؛ اینکه این شیء تقلبی است و قدمت آن به سال 1999 مربوط می‌شود. جام شیردال نه‌تنها تقلبی است بلکه خیلی خیلی تقلبی است! اما با وجود تمام این تأکیدها بر تقلبی بودن جام شیردال اهدایی از سوی آمریکا، مدیران میراث فرهنگی کشورمان که در روزهای نخست دریافت این هدیه قلابی، ذوق‌زدگی خود را نمی‌توانستند پنهان کنند سعی بر سیاسی جلوه دادن این اظهارنظرهای تخصصی که حتی از سوی خود آمریکایی‌ها انجام شده بود داشتند به طوری که محمد بهشتی، مشاور ارشد محمدعلی نجفی در آن زمان اعلام کرد: تمام کسانی که بحث تقلبی بودن یا نبودن شیردال را مطرح می‌کنند یا می‌فهمند یا نمی‌فهمند؛ اگر می‌فهمند دشمن میراث فرهنگی هستند و اگر نمی‌فهمند باید آگاهشان کرد.
ذوق‌زدگی برای عمل کردن به قانون
اگر قرار است خودمان را به خوش‌باوری بزنیم و بگوییم آمریکا طبق قوانین بین‌المللی فقط می‌خواسته این جام شیردال را که قاچاق شده بود به ایران بازگرداند، چرا آن را همان زمانی که توقیف کرده به ایران پس نداده بلکه با گذشت یک دهه، درست در زمانی که حرف از ایجاد رابطه ایران با آمریکا به میان آمده است هیأت رسمی و دولتی ایران را با این شیء تقلبی، بدرقه می‌کند؟ آیا در روابط دیپلماتیک، این حرکت آمریکا بی‌معنی است یا تعبیری دارد که سیاستمداران مفهوم آن را درک می‌کنند؟ و اگر آمریکا به قانون جهانی عمل کرده است این همه ذوق‌زدگی و شادی مدیران در زمان رونمایی از آن چه معنایی دارد؟
از طرف دیگر اگر به قول محمدعلی نجفی، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و مدیرانش این جام شیردال را باید به نشانه «حسن‌نیت جریان فرهنگی ایران و آمریکا» پذیرفت، پس حرف از قانون‌های بین‌المللی در بازگشت اشیای عتیقه و تاریخی به کشور مبدأ چه جایگاهی دارد؟ بالاخره آمریکا بعد از گذشت یک دهه به قانون احترام گذاشته و شیردال را به ایران بازگردانده یا به نشانه حسن‌نیت یک شیء تقلبی به ما داده است؟
انتظار برای تعیین اصالت
اقتدار و صلابت ایران و ایرانی تنها در حرف و سخن نباید باشد بلکه در عمل باید ثابت شود که به بازی گرفتن حرمت ملت توسط سایر کشورها عواقبی دارد. آمریکا شیردال تقلبی را به ایران می‌دهد و مدیران با عزت و احترام و حتی یک گام جلوتر از خود آمریکایی‌ها در قالب عناوینی چون «حسن نیت» این شیء قلابی را در موزه ملی ایران نگهداری می‌کنند در حالی که یک سال پیش مدیران وقت میراث فرهنگی وعده دادند با تشکیل کمیته‌ای اصالت این شیء را بررسی می‌کنند.
شیئی که کارشناسان و باستان‌شناسان داخلی و خارجی اذعان دارند در نگاه اول قابل تشخیص است که تقلبی است، یک سال و 2 ماه است که در موزه ملی در انتظار تعیین اصالت است. مسعود سلطانی‌فر، معاون رئیس‌جمهور و رئیس فعلی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری درباره آخرین وضعیت بررسی‌ها از اصالت شیردال توسط باستان‌شناسان ایرانی می‌گوید: در زمان نجفی که این اقدام انجام شد نفس کار، حسن نیت طرف خارجی بود که خیلی مهم بود و هنوز کسی نتوانسته بگوید این شیء، اصلی است یا جعلی. وی در پاسخ به اینکه آیا تعیین اصالت این شیء، این قدر پیچیده است که بیش از یک سال به طول انجامیده نیز می‌گوید: یک گروه کار کارشناسی انجام داده‌اند و حالا یک گروه دیگر دارند روی آن کار می‌کنند. با این اوصاف اگر اصالت یا عدم اصالت این جام شیردال به اعتقاد میراث فرهنگی در حرکت نمادین آمریکایی‌ها نقشی ندارد، جای این جام تقلبی بهتر است در میان هدایایی که به رئیس‌جمهور کشورمان در سفرهای گوناگون اهدا می‌شود باشد تا اصالت سایر اشیای موزه ملی ایران را لکه‌دار نکند و در نهایت نیز باید برای حفظ حرمت و حقوق ایرانیان و اعتراض به رفتار توهین‌آمیز آمریکایی‌ها این جام تقلبی به آمریکا بازگردانده شود، زیرا تعامل فرهنگی و حسن‌نیتی که نشانه رد و بدل شده آن بین ۲ کشور، شیئی تقلبی باشد فرجام آن نیز روشن است. 
وطن امروز

بازگشت 349 اثر باستانی ایران از بلژیک

پس از اینکه دولت ایران از وجود این اشیا عتیقه در موزه ای در شهر «گنت» در بلژیک مطلع شد، در سال ۱۳۶۰ در محاکم بلژیک طرح دعوی کرد و خواستار برگرداندن اشیا شد.
349 قلم شی سه هزار ساله‌ شامل ظروف خاکستری، سفالینه‌ها و اشیا فلزی متعلق خوروین ساوجبلاغ که قبل از انقلاب به صورت غیر قانونی از کشور خارج شده بود، لحظاتی پیش به ایران برگشت داده شد.

به گزارش مهر، در سال ۱۳۴۴ یک خانم فرانسوی به نام« وولف کاریوس» که به علت ازدواج با یک ایرانی به نام پروفسور ملکی، ملیت ایران کسب کرده بوده و نزدیک به ۱۸ سال در ایران زندگی می کرد از طریق یک دیپلمات بلژیکی  که از اقوامش بوده،  بیش از 300 قلم شی تاریخی منطقه خوروین را از کشور خارج کرد.
پس از اینکه دولت ایران از وجود این اشیا عتیقه در موزه ای در شهر «گنت» در بلژیک مطلع شد، در سال ۱۳۶۰ در محاکم بلژیک طرح دعوی کرد و خواستار برگرداندن اشیا شد.
دادگاه بدوی قرار توقیف اشیا را صادر کرد اما این فرانسوی الاصل (خانم ملکی ) با ادعای مالکیت اشیاء تاریخی به این قرار توقیف اعتراض کرد و قاضی بلژیکی در شهریور ۱۳۶۱ اشیا را تا پایان دادرسی مطروحه و تا تعیین تکلیف مالکیت آنها در اختیار موزه «سنکانتر» بروکسل قرار داد.
این خانم فرانسوی الاصل مدعی بود این اشیا را در یک حفاری مجاز علمی و با مجوز مسوولان وقت دولت ایران کشف و قسمتی را نیز از فروشندگان محلی در ایران خریداری کرده و حتی فاکتور خرید در دست دارد بنابراین مالک قانونی این اشیا محسوب می شود. وی مدعی بود مقامهای وقت ایران (در دهه ۴۰ و ۵۰ ) از جمله وزیر وقت فرهنگ، از علاقه وی به اشیاء عتیقه منطقه خوروین و جمع آوری یک مجموعه ارزنده، تشکر کرده اند. علاوه بر این، وی مدعی بود که اساسا ادعای ایران مشمول مرور زمان نیز شده است.
در مقابل دولت جمهوری اسلامی ایران استدلال می کرد که این اشیاء جنبه میراث فرهنگی و آثار ملی دارد و متعلق به دولت است و به صورت غیر قانونی از کشور خارج شده و مالکیت خانم ملکی مشروع نیست. به علاوه اشیاء مکشوفه هرگز به مقامات ایرانی گزارش و معرفی نشده، در صورتی که طبق قانون ایران، کلیه افراد کاشف یا غیر کاشف که اشیا باستانی و آثار ملی در دست دارند، موظفند هنگامی که این قبیل اشیاء و آثار ملی را به دست می آورند، مراتب را به مقامات ذیصلاح ارائه و گزارش کنند تا تکلیف آن روشن شود.
تا اینکه پس ازسالها ۳۴۹ قلم شی باستانی ایران در بلژیک با حکم دادگاه استیناف این کشور به دولت ایران تحویل داده شد و شب چهارم دی ماه 93 مسئولان سازمان میراث فرهنگی به پاویون ریاست جمهوری فرودگاه مهرآباد رفتند و این اشیا را از کارشناسان میراث فرهنگی و ریاست جمهوری که از بروکسل با هواپیمای ایران ایر به فرودگاه آمده بودند تحویل گرفتند.
آنطور که علیرضا تابش مدیرکل حوزه ریاست سازمان میراث فرهنگی به خبرنگار مهر گفت: اصالت این اشیا توسط کارشناسان مورد بررسی قرار گرفته است.
با این حال قرار است که این اشیا به موزه ملی ایران تحویل داده شود تا به همراه بقیه اشیای دیگری که از تپه باستانی خوروین به دست آمده در موزه ای در استان البرز نمایش داده شوند.
به همین علت امشب مدیر موزه ملی و امین اموال اشیای تاریخی نیز تیم مسئولان سازمان میراث فرهنگی را همراهی کردند و این اشیا را تحویل گرفتند.
منبع > عــــصر ایران