کشف بقایای کوزه های روغن زیتون

با کشف بقایای یک روستای ۷۷۰۰ ساله در حفاری‌های باستان‌شناسی در شمال اسرائیل ثابت شده است که انسان‌های اولیه از همان زمان به خواص متعدد روغن زیتون از جمله در خوراک آگاه بوده‌اند.

باستان‌شناسان دانشگاه حیفا در شمال اسرائیل و تیم‌های دانشجویی آنها به سرپرستی دکتر اهود گالیلی روز سه‌شنبه، ۲۵ آذر، نتایج حفاری‌هایی را که در یک دوره طولانی در سواحل نزدیک به این بندر انجام شده بود، منتشر کردند.

این حفاری در منطقه گالیل (جلیله) به دلیل کشف یکی از نخستین سازه‌های چوبی دست انسان و شاید اولین استفاده بشر از روغن زیتون و کشف قدیمی‌ترین کوزه‌های سفالی حاوی روغن زیتون اهمیت دارد.

به گفته باستان‌شناسان اسرائیلی، این روستای متعلق به دوره «نوسنگی» شاید نخستین کارگاه جهانی در گرفتن روغن زیتون بوده، همان گونه که قدیمی‌ترین سازه چوبی دست انسان که تاکنون کشف شده، در آن به دست آمده است

روزنامه اسرائیلی هاآرتص روز پنج‌شنبه، ۲۷ آذر، در این باره نوشت که محققان ترکیبات روغن زیتون باقیمانده از این روستای قدیمی را با ترکیبات روغن زیتون در ایام ما مورد ‌مقایسه قرار دادند و متوجه شباهت‌های خیره‌کننده بین آنها شدند.

دکتر یانیر میله وسکی و نمرود گاتسوف، باستان‌شناسان اداره میراث فرهنگی اسرائیل، در مقاله‌ای برای نشریه علمی Israel Journal of Plant Science نوشتند در سراسر حوزه دریای مدیترانه از خاورمیانه تا اروپا گرفته، تاکنون چنین مصرف قدیمی روغن زیتون کشف نشده بود.

تاکنون تصور می‌شد که انسان‌های منطقه «کرت» در یونان نخستین پرورش‌دهندگان زیتون تربیت شده، پس از زیتون وحشی بوده‌اند.

تا قبل از این همیشه گفته می‌شد که مردم دوران تمدن «مینوسی» (تمدن پیش از یونانی) در عصر برنز در منطقه یونان اولین انسان‌هایی بودند که از زیتون استفاده کردند.

همچنین در تاریخ آمده است که کنعانی‌ها نخستین گیرندگان روغن زیتون در ۴۵۰۰ سال قبل از میلاد بودند.

پیش از این کشف اخیر، قدیمی‌ترین روغن زیتون باقیمانده متعلق به حدود سه هزار سال قبل از میلاد بود.

دکتر دبوری نیمدار از مرکز علوم کره زمین در دانشگاه عبری اورشلیم گفته است، دو کوزه سفالی که بقایای روغن زیتون در آن باقی است، تقریبا متعلق به ۵۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح است.

به نوشته هاآرتص، محققان این کشور گفته‌اند مصرف زیتون به عنوان بخشی از تغذیه انسانی در آن دوره، امری قطعی است و ممکن است حتی از آن برای روشنایی استفاده می کرده‌اند.

محققان می‌گویند، شواهدی در دست است که انسان‌های آن دوره روغن زیتون را از زیتون درختانی که با مرارت بسیار در محل زندگی خود به عمل می‌آوردند، با دانه‌های خوراکی درهم می‌آمیختند و می‌خوردند.

نشانه‌هایی از دانه‌های خوراکی آن دوره نیز پیشتر در منطقه «تسیپوری» در شمال اسرائیل، در نزدیکی محلی که حفاری‌های اخیر در آن صورت گرفته، بدست آمده بود.

روغن زیتون از دیرباز برای مردم ساحل دریای مدیترانه و معیشت و تجارت آنها اهمیت چشمگیری داشته و صاحبان زمین‌های زیتون، ثروتمندان زمان خود به حساب می‌آمدند.

در کتب باستانی یهودیان («میکرا» یا کتب «عهد عتیق»)، از ایتسهار (روغن خالص که احتمالا منظور روغن زیتون است)، داگان (دانه‌های خوراکی مانند جو و گندم) و تیروش (شراب) به عنوان سه خوراکی انسان اولیه یاد شده است.

یهودیان و فلسطینی‌های ساکن این سرزمین در صدها سال اخیر نیز برای تولید روغن زیتون اهمیت به‌سزایی قائل بوده‌اند و باغ‌های زیتون و کارگاههای روغن‌گیری از زیتون درختان، یکی از قدیمی‌ترین شغل‌ها برای مردمان این سرزمین بوده است.

یهودیان و فلسطینی‌ها درخت زیتون را نشانه صلح دانسته‌اند؛ برگ درخت زیتون از هزاران سال قبل نیز نماد یهودیان در این سرزمین باستانی بوده است.

در حفاری‌های تازه در نزدیکی دهکده «تسیپوری» در منطقه جلیله در حومه حیفا، همچنین آثاری از زندگی حدود هزار سال پیش انسان‌ها، از جمله شامل خانه و لوح‌های سنگی ۱۰ در ۱۰ و نیز بقایای یک نیایشگاه به دست آمده است.

منبع : rf

کشف یک دروازه هخامنشی در سه کیلومتری تخت جمشید

یافته‌های باستان‌شناسی بالاخره پرده از راز بنای مدفون در تُل آجری برداشت؛ بنایی که در ۳کیلومتری تخت‌جمشید واقع شده و بخش‌هایی از یک دروازه‌ دوره هخامنشیان است.

به گزارش روز یکشنبه خبرگزاری میراث فرهنگی، باستان‌شناسان یافتند که تُل آجری، دروازه‌ای از دوره هخامنشیان است که در ساخت آن از هنر و فرهنگ بابلی هم استفاده شده‌است.

کشف آجرهای لعابدار با نقوش موشخشو و گاو از جمله مهمترین یافته‌های باستان‌شناسان است.آجرهایی که حضور دو حیوان افسانه‌ای بین‌النهرینی را در هنر آغازین روزهای هخامنشیان برملا کرد.

موشخوشو، حیوانی افسانه‌ای و ترکیبی از مار و اژدها است که بیشتر به عنوان نماد و سمبل خدای مردوک، خدای بابلیان شناخته شده‌است. شواهدی از حضور این حیوان افسانه‌ای، آن‌هم در نقطه تمدن هخامنشیان، پرسش‌های بسیاری را برای باستان‌شناسان به وجود آورده است.

کاوش‌های باستان‌شناسی از سوی هیاتی متشکل از باستان‌شناسان ایرانی و ایتالیایی در تُل‌ آجری، محوطه‌ای که در ۳ کیلومتری تخت‌جمشید واقع شده، به پایان رسیده‌است. در این کاوش‌های باستانشناسی روشن شد که تُل‌ آجری، بخشی از دروازه‌ای هخامنشی است که پیش از تخت‌جمشید ساخته شده و برای برپایی آن از هنری بابلی استفاده شده‌است.

باستان شناسان دریافته اند که تُل آجری دروازه‌ای است که پیش از تخت‌جمشید و برای کاخی به نام «فیروزی» که امروز به طور کامل تخریب شده ساخته شده‌است. میان دروازه و کاخ هم پردیسی بوده که مطالعات ژئوفیزیک آن را اثبات می‌کند.

اما آنچه بیش از همه مهم است، این یافته‌ها نشان می‌دهد تُل آجری و رابطه‌اش با «کاخ فیروزی»، شباهت زیادی به ساختارهای معماری در پاسارگاد دارد. از سوی دیگر، در ساخت تُل آجری از هنر و فرهنگ و معماری بابلیان استفاده شده که نشان از گرایش هخامنشیان به هنر بابلی دارد..

آجرهای لعابدار کشف شده از تُل آجری با نقوشی از گاو و موشخوشو، یکی از مهمترین یافته‌های باستان‌شناسی هیات ایران و ایتالیا هستند. این آثار نفیس اکنون در محلی امن نگهداری می‌شوند تا به صورت پازلی، به هم متصل شده و شکلی از تزئینات دروازه هخامنشی را نشان دهند. 

منبع rf

مردوک یا مردوخ یکی از خدایان باستانی تمدن بابل است. در تمدن بابلیان مردوک به عنوان خدای باروری و آفرینش مطرح است. او در دوره حمورابی به‌عنوان محافظ بابل به شمار می‌رفت. مردوک فرزند انکی خدای آبها و جانشین آنو خدای خدایان می‌باشد. در اساطیر بین النهرین و در پی توسعه اقتدار سیاسی بابل، مردوک صفات بیشتر خدایان بین النهرین را گرد آورد و به رئیس خدایان بابلی، آفریدگار انسان، نور و زندگی بدل شد. او را گاه در ردای جواهر دوخته و با عصا و حلقه پادشاهی مجسم کرده‌اند.

پیام تسلیت به مناسبت درگذشت هنرمند فقید « مرتضی پاشایی »

درگذشت هنرمند فقید کشورمان مرتضی‌ پاشایی را به عموم هواداران و علاقمندان ایشان تسلیت عرض می‌کنم و امیدوارم که خداوند والاترین جایگاه بهشت را نصیب ایشان فرماید ، روحش شاد و یادش گرامی‌

..................................................

morteza pashaei 1984-2014